انواع رزین چیست؟

رزین ها مواد آلی هستند که به طور معمول ماهیتی ویسکوز یا مایع دارند و به دلیل خاصیت اتصال و محافظت عالی در صنایع مختلف به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.

انواع رزین می تواند مصنوعی یا طبیعی باشد و می توانند بر اساس منبع، ترکیب و کاربردشان به چندین نوع طبقه بندی شوند.

انتخاب انواع رزین رزین اغلب به نیاز خاص بستگی دارد.

در زیر به انواع رزین و کاربرد آنها اشاره شده است:

رزین های اپوکسی

رزین های اپوکسی از انواع رزین مصنوعی هستند که از واکنش یک اپوکسید با یک سخت کننده تشکیل می شوند.

آنها به دلیل چسبندگی عالی، مقاومت شیمیایی و استحکام مکانیکی معروف هستند.

آنها به طور گسترده ای در تولید چسب ها، پوشش ها و کامپوزیت ها استفاده می شوند.

کاربردهای متداول شامل قطعات خودرو، الکترونیک، مواد هوافضا و مصالح ساختمانی مانند کفپوش اپوکسی و لمینت ها می باشد.

رزین های پلی استر

رزین های پلی استر از الکل های پلی هیدریک و اسیدهای آلی به دست می آیند. آنها به دلیل سهولت حمل و نقل و هزینه کم شناخته شده اند.

این نوع از انواع رزین در کاربردهای مختلفی از جمله پلاستیک های تقویت شده با فایبرگلاس، ساخت قایق، قطعات خودرو و به عنوان پوشش محافظ سطوح فلزی، چوبی و بتنی استفاده می شوند.

رزین های پلی اورتان

این نوع از انواع رزین واکنش پلی ال ها با دی ایزوسیانات ها ساخته می شوند.

آنها انعطاف پذیری، چقرمگی و مقاومت عالی در برابر سایش و مواد شیمیایی از خود نشان می دهند.

آنها معمولا در پوشش ها، الاستومرها، فوم ها و چسب ها استفاده می شوند.

کاربردها از درزگیر و عایق خودرو تا تولید کفش و مبلمان را شامل می شود.

رزین های فنولیک

رزین های فنلی از واکنش فنل و فرمالدئید ساخته می شوند.

آنها با مقاومت در برابر دمای بالا، خواص عایق الکتریکی و چسبندگی عالی به طیف گسترده ای از بسترها مشخص می شوند.

آنها در تولید تخته های مدار، قطعات قالب گیری شده و به عنوان چسب در مواد ساینده استفاده می شوند.

رزین های اکریلیک

رزین های اکریلیک از اسید اکریلیک یا متاکریلیک به دست می آیند و به دلیل شفافیت، سختی و مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) شناخته می شوند.

آنها در تولید پوشش های شفاف، لاک ها و چسب ها استفاده می شوند و معمولاً در ساخت شیشه های اکریلیک، رنگ ها و پلاستیک ها یافت می شوند.

رزین های آلکیدی

رزین های آلکیدی رزین های پلی استری اصلاح شده با اسیدهای چرب هستند.

به دلیل خاصیت خشک شدن سریع و چسبندگی خوب به سطوح مختلف در کاربردهای رنگ و پوشش استفاده می شود.

آنها معمولا در رنگ های روغنی، لاک ها و پوشش های صنعتی یافت می شوند.

رزین های آلکید-اورتان

ترکیبی از رزین های آلکیدی و پلی یورتان، این مواد بهترین خواص هر دو از جمله انعطاف پذیری، چقرمگی و مقاومت شیمیایی را ارائه می دهند.

آنها در پوشش هایی استفاده می شوند که نیاز به دوام و مقاومت بالا در برابر عوامل جوی دارند.

رزین های پلی آمید

این رزین ها به دلیل چسبندگی عالی به مواد مختلف شناخته شده اند .

در کاربردهایی که نیاز به استحکام و پایداری حرارتی بالا دارند مانند صنایع خودروسازی و هوافضا استفاده می شود.

رزین های پلی اتر

این رزین ها به دلیل مقاومت عالی در برابر آب و انعطاف پذیری شناخته شده اند.

آنها معمولاً در تولید فوم های پلی یورتان برای عایق بندی، بسته بندی و بستر استفاده می شوند.

رزین های پلی اورتان

رزین های پلی اورتان از واکنش دی ایزوسیانات ها با پلی ال ها تولید می شوند.

آنها بسیار متنوع هستند و در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فوم ها، الاستومرها، پوشش ها و چسب ها استفاده می شوند.

آنها به دلیل چقرمگی، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر مواد شیمیایی و سایش ارزشمند هستند.

رزین های سیلیکونی

رزین های سیلیکونی پلیمرهای مصنوعی هستند که حاوی سیلیکون هستند.

آنها به دلیل مقاومت در برابر حرارت بالا، عایق الکتریکی و پایداری شیمیایی شناخته شده اند.

آنها در درزگیرها، چسب ها، پوشش ها و کاربردهای الکترونیکی استفاده می شوند.

رزین های طبیعی

رزین های طبیعی از منابع گیاهی مانند درختان کاج به دست می آیند و به دلیل خواص معطر منحصر به فرد خود شناخته شده اند.

آنها در طول تاریخ در لاک‌ها، لاک‌ها و جوهرها استفاده می‌شده‌اند و اکنون نیز در تولید چسب‌های خاص، بخور دادن و حتی آدامس استفاده می‌شوند.

رزین های الاستومری

این نوع از انواع رزین ، مواد لاستیک مانند مصنوعی هستند که خاصیت ارتجاعی و انعطاف پذیری عالی دارند.

آنها در کاربردهایی که نیاز به مقاومت بالایی در برابر ضربه دارند، مانند ساخت لاستیک، شیلنگ و مهر و موم استفاده می شود.

رزین های ترموست 

رزین های ترموست هنگام قرار گرفتن در معرض گرما تحت یک واکنش شیمیایی قرار می گیرند .

در نتیجه حالت جامد و دائمی پیدا می کنند که در برابر گرما مقاوم است و نمی توان آن ها را دوباره ذوب یا تغییر شکل داد.

به عنوان مثال می توان به رزین های اپوکسی، فنولیک و پلی استر اشاره کرد که در کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر دمای بالا و پایداری ابعادی دارند استفاده می شود.

رزین های ترموپلاستیک

بر خلاف انواع رزین ترموست، رزین های ترموپلاستیک را می توان چندین بار ذوب و تغییر شکل داد.

آنها معمولاً در فرآیندهای قالب گیری تزریقی، اکستروژن و قالب گیری بادی استفاده می شوند.

به عنوان مثال می توان به پلی اتیلن، پلی پروپیلن و پلی استایرن اشاره کرد انواع رزین در تولید پلاستیک های مختلف است.

نوشته شده در : دانشنامه پارس اور